کفپوش اپوکسی

لایه‌های تشکیل دهنده کفپوش‌های اپوکسی

اولین لایه تشکیل دهنده کفپوش اپوکسی که باید اجرا شود و به هیچ عنوان قابل حذف نیست، پرایمر است. پرایمر عامل ایجاد چسبندگی بین کفپوش و زیرآیند است. پرایمر به علت ویسکوزیته پایین داخل خلل و فرج زیرآیند به راحتی نفوذ کرده و در اثر این نفوذ چسبندگی بالایی ایجاد می کند. از خواص دیگر پرایمر به آب بند نمودن کف می‌توان اشاره کرد.

در لایه‌های تشکیل دهنده کفپوش اپوکسی بعد از لایه پرایمر ، پوشش‌های میانی است. پوشش‌های میانی در انواع و اقسام مختلف وجود دارد. این پوشش‌ها وظیفه پر کردن خلل ، فرج و به صورت کلی نواقص زیرآیند را بر عهده دارند. همچنین به دلیل استفاده از مصالح معدنی در این پوشش استحکام کفپوش را افزایش می‌دهند.

بعد از لایه پوشش‌های میانی ، لایه روکش قرار می‌گیرد. از ویژگی‌های روکش می‌توان به تعیین کنندگی ظاهر نهایی کفپوش اپوکسی و همچنین ایجاد خواصی همچون سختی بالا، مقاومت به سایش، مقاومت شیمیایی بالا و … اشاره کرد. از دیگر لایه‌هایی که می‌توان در این نوع از کفپوش‌ها استفاده کرد لایه طرح دهنده (شامل موادی همچون فلیک و کوارتز) و همچنین لایه پوشش نهایی (پوشش محافظتی در دو نوع مات یا صیقلی) است.