تست چسبندگی Pull Off پوشش اپوکسی جهت تعیین میزان چسبندگی کفپوش به سطح زیرین انجام میشود. درواقع یکی از تستهای اصلی اجرای کفپوش اپوکسی تعیین میزان چسبندگی آن است که به چند روش قابل اندازه گیری است.
اگر چسبندگی کفپوش به سطح زیرین مناسب نباشد، احتمال بروز مشکلاتی مثل: ایجاد ناهمواری در سطح، پوسته پوسته شدن، جدایش از سطح و… وجود خواهد داشت. میزان مناسب چسبندگی کفپوش به سطح، در کاربریهای مختلف متفاوت است و همچنین به عوامل مختلفی (آمادهسازی سطح زیرین، کیفیت مواد اولیه و…) بستگی دارد. اما استحکام چسبندگی کفپوش اپوکسی از یک حد مشخص که توسط استاندارد تعیین شده است نمیتواند کمتر باشد.
تست چسبندگی پول آف Pull Off
آزمون Pull Off همانطور که اشاره کردیم، برای اندازه گیری میزان نیروی کششی لازم برای جدا شدن دیسک فلزی یا دالی چسبیده به سطح کفپوش اجرا شده روی بتن استفاده میشود.
برای انجام این تست هم میتوان از تست مخرب استفاده کرد و هم برای جلوگیری از اثر خرابی در محل پروژه، میتوان روی یک نمونه در آزمایشگاه تست را انجام داد. برای این کار لازم است ابتدا کفپوش روی یک نمونه تخته بتنی که کاملا صاف و سمباده زده شده و تمیز شده، اجرا شود.
ضخامت بتن و عیار آن لازم است مطابق با استاندارد و یا مشابه با بتن مورد استفاده در محل نصب کفپوش اپوکسی باشد. سطح دالی نیز باید تمیز و سمباده زده شده باشد. سپس سطح دالی را به چسب اپوکسی آغشته کرده، با دقت به کف چسبانده و تحت فشار قرار میدهیم. بعد از حداقل یک روز، میتوانیم تست را انجام دهیم.
اجزای دستگاه تست چسبندگی پول آف
• دالی Dully: همان قطعه فلزی است که به سطح کفپوش میچسبد و در قطر 2 تا 5 سانتیمتر موجود است.
• چسب مخصوص: کیفیت چسب برای چسبیدن دالی اهمیت بالایی دارد و معمولاً از چسب اپوکسی با چسبندگی مناسب استفاده میشود.
• جک مخصوص یا دستگاه دیجیتال تست Pull Off برای اعمال نیرو.
• استوانه کاتر یا کاتر دایره ای: برای برش دادن اطراف دالی به منظور بالا بردن دقت در انجام تست.
استحکام چسبندگی کفپوش اپوکسی
قبل از اجرای کفپوش اپوکسی ، انتخاب روش مناسب زیر سازی سطح، رفع هرگونه ترک و درز در سطح و اطمینان از اینکه سطح زیرین از هرگونه آلودگی، چربی، گریس، حلالها و… پاک باشد در میزان چسبندگی کفپوش به سطح مؤثر هستند.
گام دوم پس از زیرسازی مناسب کفپوش، اعمال مناسب پرایمر اپوکسی به منظور اطمینان از چسبندگی خوب کفپوش اپوکسی به زیرسازی است. پرایمر با نفوذ درون زیرآیند و ایجاد یک فیلم یکپارچه ضمن ایجاد درگیری فیزیکی با زیرسازی به دلیل ماهیت شیمیایی مشابه با کفپوش اپوکسی از طریق ایجاد برهمکنشهای فیزیکی چسبندگی لایههای بعدی به بتن را تقویت میکند.
همانطور که اشاره شده در تعیین استحکام چسبندگی پوششها روشهای مختلفی به کار میرود. سایر آزمونهای تعیین استحکام چسبندگی پوششها به شرح زیر است:
1- آزمون تعیین استحکام چسبندگی Cross Cut- برش عرضی یا کراس کات
2- آزمون استحکام چسبندگی به صورت دو خط متقاطع
3- روش برش با چاقو
جنس زیرآیند پوشش، کاربری پوشش و ضخامت آن مهمترین عواملی هستند که به انتخاب روش مناسب برای تعیین استحکام چسبندگی کمک میکنند. نکتهی مهم اما آنکه تمامی این روشها تستهای مخرب هستند و بر روی محصول نهایی اعمال شده به عنوان پوشش قابل اجرا هستند.
مرسومترین تست برای اندازهگیری استحکام چسبندگی کفپوش نیز، تست pull off (پول آف) است. تست pull off برای تخمین مقاومت بتن در اواسط سال 1970 در دانشگاه بلفاست و کویینز انجام شد و قابلیت اطمینان آن مورد ارزیابی قرار گرفت و منجر به ساخت اولین دستگاه تجاری با عنوان Limpet گردید.
نحوه انجام تست چسبندگی Pull Off
تحلیل آزمون استحکام چسبندگی کفپوش اپوکسی
از مکانیسم گسیختگی دالی از کفپوش، نتایج زیر را میتوانیم تحلیل کنیم:
1. در صورتیکه دالی از محل چسب ازسطح کفپوش جدا شود، یعنی یا چسب به خوبی بین دالی و کفپوش چسبیده نشده، یا آلودگی بین دالی و کفپوش وجود داشته؛
2. در صورتیکه 50% از کفپوش به دالی بچسبد و 50% روی بتن باقی مانده باشد، احتمالاً در اجرای لایههای کفپوش مشکلی وجود داشته است؛
3. درصورتی که کفپوش کاملاً از سطح بتن جدا شده باشد به معنای ضعیف بودن استحکام چسبندگی کفپوش به بتن است. در این حالت باز هم احتمالاً مشکل در اجرای کفپوش بوده است و پیشنهاد میشود مراحل آماده سازی سطح بتن و اعمال پرایمر مورد بازبینی قرار گیرد.
4. حالت چهارم و حالت ایده آل زمانی است که دالی با بخشهایی از عمق بتن جدا شود. در این حالت میتوان تحلیل نمود که استحکام چسبندگی کفپوش به بتن از استحکام کششی بتن بالاتر بوده و بهترین نتیجه ممکن در تست چسبندگی Pull Off خواهد بود.
سایر تستهای کنترل کیفیت کفپوش اپوکسی: