کفپوش بیمارستانی، رزینی یا پی وی سی؟

متداول‌ترین کفپوش‌های موجود در بازار چه محصولاتی هستند و آیا می‌توان از آن‌ها به عنوان کفپوش بیمارستانی استفاده نمود؟

هدف استفاده از کفپوش ایجاد سطحی زیبا و پاکیزه است که دارای استحکام کافی در برابر بارهای اعمال شده بر سطح باشد. استحکام کفپوش بیمارستان به نوع کفپوش استفاده شده بستگی دارد. سطح مذکور ضمن مقاومت در برابر لغزش و حفظ ایمنی پرسنل و بیماران بایستی امکان تردد ساده وسایل چرخدار (مانند برانکارد، ویلچر و …) را فراهم نماید.

علاوه بر این کفپوش بیمارستانی بایستی در برابر شستشو مقاومت داشته باشد و امکان نفوذ آب به سطح زیر آن وجود نداشته باشد. چرا که نفوذ آب به زیر کفپوش نه تنها می تواند منجر به جدایش کفپوش به دلیل حل شدن چسب آن باشد (مانند اتفاقی که در کفپوش‌های رولی و تایل رخ می دهد)، بلکه در این صورت زیر کفپوش بیمارستان خود محلی مستعد رشد و نمو قارچ ها خواهد شد.

در میان انواع کفپوش مناسب استفاده در بیمارستان‌‎ها، کفپوش رزینی و کفپوش پی وی سی جزو متداول‌ترین‌ها هستند. در این مقاله به مقایسه ویژگی‌های این 2 کفپوش پرداختیم.

کفپوش بیمارستانی، رزینی یا پی وی سی؟

انواع کفپوش‌ بیمارستانی موجود در بازار ایران شامل محصولات سنتی همچون موکت، سنگ، سرامیک و موزائیک تا کفپوش‌های رولی پی وی سی، تایل پی وی سی و کفپوش‌های رزینی بیمارستانی همچون کفپوش اپوکسی، کفپوش پلی یورتان و سایر پوشش‌های کف رزینی هستند. انواع کفپوش بیمارستانی نام برده شده دارای لیست قیمت متنوع و خواص و ویژگی‌های مختلفی از آنتی باکتریال تا کانداکتیو و آنتی استاتیک هستند.

با مرور قوانین و مقررات وزارت بهداشت مربوط به احداث فضای درمانی و بیمارستانی و بررسی شرایط ذکر شده برای کفپوش در این مقررات می­توان موزائیک، سنگ و سرامیک را از فهرست کفپوش‌های بیمارستانی حذف نمود. دلیل این انتخاب وجود درز، نفوذ پذیری در برابر مایعات و در نتیجه غیر بهداشتی بودن محیط است.

علاوه بر این به دلیل تحمیل وزن بالا به سازه و زمان بر بودن عملیات نصب و اجرا عملاً استفاده از این محصولات در پروژه‌های نوسازی عواقب بدی را نیز به دنبال خواهد داشت. اگرچه به دلیل قیمت کم این محصولات همچنان به عنوان کفپوش در بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها مورد استفاده قرار میگرند.

در میان محصولات یاد شده انواع کفپوش‌های رزینی (کفپوش اپوکسی، پلی یورتان و MMA) و کفپوش‌های پی وی سی (آرمسترانگ، ژرفلور، ال جی، تارکت و …) مهم‌ترین محصولاتی هستند که در بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

داشتن چه ویژگی‌هایی برای کفپوش بیمارستانی ضروری  است؟ ویژگی‌های کفپوش بیمارستانی استاندارد براساس مقررات وزارت بهداشت چیست؟

پیش از این به ویژگی‌های کفپوش بهداشتی بیمارستانی براساس مقررات وزارت بهداشت اشاره شد:

– یکپارچه و بدون درز بودن کفپوش

– غیر جاذب بودن سطح کفپوش

– دسترسی آسان وسایل چرخداری که بر سطح کفپوش تردد می‌کنند

– ساده تمیز شونده و مقاوم به مواد ضد عفونی کننده

– استحکام بالا و مقاومت مکانیکی مناسب

 

 

براساس مقررات وزارت بهداشت چه کفپوشی برای استفاده در بیمارستان‌ها و مکان‌های درمانی مناسب است؟

با بررسی ویژگی‌های کفپوش بیمارستانی مورد تأیید وزارت بهداشت می‌توان مهم‌ترین عامل در انتخاب کفپوش را ایجاد محیط بهداشتی عنوان نمود. دلیل آن اهمیت مسئله‌ی کنترل عفونت‌های بیمارستانی است که در صورت شیوع، جان بیماران را به خطر می‌اندازد.

اما یک کفپوش چگونه می‌تواند به کنترل عفونت بیمارستانی کمک کند؟

وجود درز در سطح و محل اتصال کفپوش به دیوار، محلی برای تجمع آلودگی‌ها فراهم می‌کند. نظافت این درزها به دلیل محل قرار گیری و عدم دسترسی راحت تجهیزات نظافتی معمولاً به طور کامل انجام نمی‌شود و در نتیجه پاتوژن‌ها و میکرواروگانیسم‌های بیماری‌زا می‌توانند در این مکان به رشد و نمو خود ادامه دهند. این مسئله در محصولاتی با جذب سطحی شدیدتر هم می‌شود. چرا که با هربار ریزش مایعات بدنی بیماران بر سطح کفپوش و نفوذ آن به عمق کفپوش امکان نظافت کف به طور کامل و ضدعفونی نمودن سطح آن بسیار کم می‌شود.

همچنین در محصولاتی مانند کفپوش‌های پی وی سی رولی و تایل که در زمان نصب از چسب استفاده می‌شود، فضای میان کفپوش و سطح زیرین محلی مستعد برای تجمع آلودگی‌ها فراهم می‌کند. به دلیل برنامه‌ی نظافتی منظم در بیمارستان و امکان نفوذ آب به زیر کفپوش پی وی سی، ریسک رشد قارچ‌ها به دلیل حضور رطوبت چند برابر می‌شود.