توضیحات

قبل از آنکه به معرفی کفپوش‌ رزینی بپردازیم لازم است با اصطلاحات مهم در این زمینه بیشتر آشنا ‌شویم.

اصطلاحات مهم در صنعت کفپوش رزینی:

بسپار (polymer): یک بزرگ مولکول که از پیوستن مولکول‌های کوچکتر تشکیل می‌شود.

رزین (resin): پیش پلیمر مایع با جرم مولکولی کم گفته می‌شود که برای شروع فرایند بسپارش و تبدیل شدن به پلیمر یا بسپار به جزء سخت کننده نیاز دارد.

پخت (curing): به واکنش مخلوط رزین و سخت کننده و تبدیل آن به پلیمر گفته می‌شود.

سخت کننده یا هاردنر (Hardener): یک فرآورده شیمیایی جهت تکمیل و یا آغاز بسپارش که به صورت مایع یا جامد است.

حالا که با اصطلاحات کاربردی در زمینه کفپوش های رزینی آشنا شدید در ادامه می‌خواهیم درباره نمودار زمان / ویسکوزیته صحبت کنیم. با کمک این نمودار می‌توانید با مراحل ساخت و تشکیل کفپوش رزینی بیشتر آشنا شوید. بعد از بررسی این نمودار به معرفی انواع کفپوش‌های رزینی و ویژگی‌های هر کدام خواهیم پرداخت.

نمودار زمان / ویسکوزیته :

زمان کاربری: همانطور که در نمودار زیر مشاهده می‌کنید، در مرحله اول دو جزء ما یعنی رزین و هاردنر با هم ترکیب می‌شوند. ویسکوزیته در طی این مدت زمان هیچگونه تغییری نمی‌کند. این بدان معناست، زمانی که دو جزء را با هم مخلوط کردیم هنوز فرآیند پخت ما شروع نشده است. زمان کاربری، محدوده امن ما برای اجرای کفپوش رزینی است. در نتیجه شما عزیزان با تهیه هر کد محصول از کفپوش های رزینی لازم است زمان کاربری آن را چک کنید. به عنوان مثال همانگونه که در نمودار مشاهده می‌کنید زمان لازم برای اجرای کفپوش رزینی ۱۳ دقیقه در نظر گرفته شده است. زمان کاربری از اهمیت بالایی برخوردار است و حتما می‌بایست از تولیدکننده مورد نظر، برگه اطلاعات فنی گرفته شود.

آغاز فرآیند پخت: بعد از طی شدن زمان کاربری، واکنش پخت آغاز می‌شود. در این مرحله مولکول‌های کوچکتر به هم متصل می‌شوند و زنجیره‌های بلند را تشکیل می‌دهند. از زمان آغاز فرآیند پخت ویسکوزیته افزایش پیدا می‌کند. به این مرحله که ویسکوزیته دو تا چهار برابر افزایش پیدا می‌کند پات لایف می‌گویند. در مرحله پات لایف به دلیل اینکه فرآیند پخت آغاز شده است اگر مواد روی کف اجرا شود باعث ایجاد مشکلاتی همچون دو رنگ شدن کفپوش رزینی یا باقی ماندن رد لیسه روی کفپوش می‌شود. بنابراین به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود بعد از زمان کاربری مواد روی کف اجرا شود.

مرحله ژل شدن: بعد از مرحله پات لایف مرحله ژل شدن آغاز می‌شود. در این مرحله مواد حالت مایع خود را به صورت کامل از دست می‌دهند، ویسکوزیته به شدت افزایش پیدا می‌کند و ماده حالت ژله‌ای به خود می‌گیرد. در این مرحله طبیعتاً مواد دیگر به صورت کامل قابلیت اجرا شدن روی کف را از دست می‌دهند. بعد از مرحله ژل شدن نیز پایان فرآیند پخت اتفاق می‌افتد و مایع به صورت کامل به جامد تبدیل شده و کفپوش رزینی به صورت کامل تشکیل و اجرا می‌شود.

انواع کفپوش رزینی:

دو مورد از کاربردی‌ترین نوع رزین‌های مورد استفاده در کاربری‌های مختلف، رزین اپوکسی و رزین پلی یورتان است. نام کفپوش‌های موجود در بازار نیز بر اساس رزین مورد استفاده شده در آن مشخص می‌شود. به عنوان مثال کفپوشی که با رزین اپوکسی اجرا می‌شود با نام کفپوش اپوکسی شناخته می‌شود.

ویژگی کفپوش اپوکسی:

از ویژگی‌های مهم و اساسی کفپوش‌‌های اپوکسی می‌توان به استحکام بالا، پایداری ابعادی مناسب (همانطور که گفته شد زمانی که این نوع کفپوش‌ها روی کف اجرا می‌شوند در حالت اولیه خود به شکل مایع هستند. زمانی که فرآیند پخت کامل می‌شود و به شکل جامد ظاهر می‌شوند از ابعاد اولیه آن کاسته نمی‌شود)، چسبندگی عالی، مقاومت شیمیایی بالا، محدودیت استفاده در دماهای منفی و مقاومت کم در برابر ضربه اشاره کرد.

برای دریافت مشاوره تخصصی رایگان خرید کفپوش اپوکسی، متناسب با نیازهای کاربری، با مشاوران فنی بساپلیمر در تماس باشید.

ویژگی کفپوش پلی یورتان:

از ویژگی‌های مهم کفپوش پلی یورتان می‌توان به انعطاف پذیری بالا، مقاوم در برابر لرزه و ضربه، پایداری ابعادی مناسب، مقاومت شیمیایی عالی، تحمل دمایی گسترده (در دماهای منفی نیز قابلیت کاربری دارند)، مقاومت UV بالا و حساس بودن به رطوبت در مرحله اجرا و نصب اشاره کرد.

ویژگی مشترک کفپوش‌های رزینی:

یکی از ویژگی های مشترک کفپوش‌های رزینی تولید در محل نصب است. به عبارت دیگر بخشی از فرآیند تولید آن‌ها در محل نصب اتفاق می‌افتد. تمامی این کفپوش‌‌ها تا قبل از فرآیند پخت به شکل مایع هستند. از ویژگی‌های دیگر کفپوش رزینی می‌توان به دو یا سه جزئی بودن این مواد، پخت محیطی، آب بند بودن همراه با خاصیت یکپارچه و بدون درز و غیر قابل جاذب بودن اشاره کرد.

انواع دسته بندی کفپوش رزینی بر اساس شکل ظاهری:

1. ساده، صاف و صیقلی
2. ساده بافت‌دار
3. طرح‌ (‌فلیک، اکلیل، میکا و غیره) ساده یا بافت دار
4. ضد لغزش
5. متالیک (ابروبادی)
6. سنگ مصنوعی
7. فرش سنگ (استفاده از سیلیس دانه درشت)
8. ترازو
9. عکس دار  (سه بعدی)

کاربری کفپوش‌های رزینی

در ابتدا از کفپوش‌های رزینی برای محافظت از سطوح زیر استفاده میشد. زیرا سطوح زیر همچون بتن در اثر تردد زیاد دچار ساییدگی و با تغییرات دمایی یا نفوذ آب دچار ترک خوردگی میشد. از آنجایی که هزینه تعمیر و نگهداری آن‌ها بسیار زیاد بود از کفپوش رزینی برای محافظت از آن استفاده کردند. ولی با بررسی بیشتر‌ این کفپوش‌ها متوجه ویژگی‌های کاربردی دیگری شدند.

ویژگی‌هایی همچون یکپارچگی که باعث نظافت راحت‌تر و همچنین عدم وجود درز در آن که باعث عدم رشد میکروب و باکتری میشد. این ویژگی‌ها باعث شد از این نوع کفپوش ها در مراکز بهداشتی نیز استفاده شود. به عنوان نمونه هم اکنون از کفپوش رزینی در مراکز بیمارستانی و داروسازی استفاده می‌شود. حتی مراکز داروسازی ملزم هستند به منظور حفظ بهداشت و جلوگیری از رشد میکروب و باکتری از کفپوش استفاده کنند.

در حال حاضر از این کفپوش‌ها علاوه بر مراکز بیمارستانی و دارویی در کارخانجات و سالن‌های صنعتی، انبارها، صنایع غذایی و لبنی، پارکینگ‌ها، باشگاه‌های ورزشی، دفاتر اداری و تجاری، صنایع هوایی و هوانوردی، صنایع نفت، گاز و پتروشیمی، پل‌ها، سکوها، بنادر و کشتی‌ها استفاده می‌شود.

ساختار تشکیل دهنده کفپوش رزینی چیست؟

در این قسمت دو تعریف متفاوت از ساختار تشکیل دهنده کفپوش رزینی ارائه می‌دهیم. در گام اول بررسی می‌کنیم که اجزای تشکیل‌ دهنده این نوع کفپوش‌ها چیست و در مرحله بعدی به بررسی لایه‌های تشکیل دهنده آن می‌پردازیم.

اجزای تشکیل دهنده کفپوش رزینی

جزء اصلی این کفپوش‌ها همانگونه که از نام آن پیداست رزین است. رزین خام از پتروشیمی و مراکز دیگر خریداری می‌شود. این رزین خریداری شده به صورت خام قابل استفاده نیست و برای آماده سازی آن لازم است از افزودنی‌هایی همچون پرکننده‌ها که برای افزایش استحکام، رنگدانه ها به منظور فراهم کردن رنگ مورد نظر مشتری و افزودنی‌‌های دیگر استفاده شود تا رزین شرایط اجرا روی کف را داشته باشد. با اضافه کردن مواردی که گفته شد “جزء یک” آماده استفاده می‌شود.

بعد از آماده سازی جزء یک با توجه به اینکه رزین مورد استفاده از چه نوع و با چه حجمی بوده است، جزء دو که به آن هاردنر گفته می‌شود انتخاب می‌شود. زمانی که جزء ۱ و جزء ۲ با هم ترکیب می‌شوند کفپوش رزینی تشکیل می‌شود.

لایه‌های تشکیل دهنده کفپوش رزینی

به سطح کفی که کفپوش رزینی روی آن اجرا می‌شود زیرآیند گفته می‌شود. اولین لایه کفپوش رزینی را پرایمر تشکیل می‌دهد. پرایمر در خلل و فرج زیرآیند نفوذ کرده و در اثر این نفوذ، چسبندگی بین زیرآیند و کفپوش ایجاد می‌کند. پرایمر معمولاً دارای ویسکوزیته بسیارکم است و به همین علت به راحتی در خلل و فرج زیرآیند نفوذ می‌کند. در نتیجه پرایمر جزء لایه‌هایی است که به هیچ عنوان داخل پروژه قابل حذف نیست و حتما باید از آن استفاده شود. حتی اگر پروژه مورد نظر لکه‌گیری یا بازسازی باشد باید مجدد روی کفپوش مورد نظر پرایمر اجرا شود.

لایه بعد از پرایمر، لایه میانی است. وظیفه لایه میانی برطرف کردن نواقص زیرآیند است لایه میانی به دلیل استفاده از فیلرهای معدنی در ترکیب آن خاصیت استحکام بخشیدن به سیستم کفپوش رزینی را نیز دارا می‌باشد. این لایه در انواع مختلفی بسته به نوع کاربری آن مورد استفاده و اجرا قرار می‌گیرد. استفاده از لایه میانی در پروژه اجباری نیست و در صورت حذف آن مشکلی به وجود نمی‌آید. البته استفاده از آن در کفپوش رزینی، همانطور که گفته شد به کاربری آن مربوط می‌شود و در پروژه‌هایی که ضخامت کفپوش کم است معمولاً مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.

بعد از اجرای لایه میانی نوبت به لایه روکش می‌رسد. روکش لایه نهایی در کفپوش رزینی است و در نتیجه تمام ویژگی‌هایی که از کفپوش مورد انتظار است باید توسط این لایه تأمین شود. به عنوان مثال مقاومت به سایش، مقاومت در برابر مواد شیمیایی، ایجاد رنگ مناسب و موارد دیگر توسط این لایه ایجاد می‌شود. از ویژگی‌های دیگر لایه روکش می‌توان به ضخامت بالای آن نسبت به لایه‌های دیگر کفپوش اشاره کرد و طبیعتا این لایه قابل حذف نیست و حتما در پروژه اجرای کفپوش می‌بایست از آن استفاده شود.

بعد از اجرای لایه روکش کفپوش رزینی، می‌توان از لایه تاپ کوت استفاده کرد. این لایه معمولاً در شرایط و کاربری‌های خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد. به عنوان مثال در کاربری‌هایی که نیاز به مقاومت سایشی بسیار بالا وجود داشته باشد و یا در محیط‌هایی که نور آفتاب به صورت مستقیم می‌تابد و همچنین در مواردی که مواد بسیار خورنده روی کف ریخته می‌شود.

۵ عامل اساسی در انتخاب نوع کفپوش رزینی

۱.‌تعیین ضخامت بر اساس ترافیک رفت و آمد

یکی از موارد بسیار مهم در انتخاب نوع کفپوش رزینی ضخامت آن است. ضخامت کفپوش باید به گونه‌ای انتخاب شود که هم جنبه اقتصادی آن در نظر گرفته شود و هم از نظر ترافیک و کاربری پاسخگوی نیاز باشد. ضخامت‌های کمتر از ۱ میلی‌متر پوشش کف و بیشتر از ۱ میلی‌متر کفپوش نامیده می‌شود.

کفپوش: ضخامت بیشتر از 1 میلیمتر

اصلی‌ترین طبقه بندی در تعیین نوع کفپوش رزینی، براساس ضخامت آن انجام می‌شود. در این طبقه بندی ضخامت بر اساس کاربری در چهار دسته اصلی، کاربری سبک (LD)، کاربری متوسط (MD)، کاربری سنگین(HD) و کاربری خیلی‌سنگین (VHD) دسته‌بندی می‌شود.

پوشش کف:

بر اساس طبقه بندی کفپوش‌های رزینی ، پوشش کف در سه نوع مختلف دسته بندی می‌شود. به عبارت دیگر اگر کاربری مورد نظر سبک باشد می‌توان از پوشش‌کف نوع ۱ تا ۳ استفاده شود. اجرای پوشش کف همانگونه که بیان شد در دو یا چند لایه که معمولاً با حذف پوشش میانی همراه است انجام می‌گیرد. این نوع پوشش کف معمولاً در سالن‌های مونتاژ، دفاتر اداری و … مورد استفاده قرار می‌گیرد. از ویژگی‌های مهم آن می‌توان به محافظت از کف، آب بندی و همچنین جلوه بصری و تزئیناتی آن اشاره کرد.

پوشش کف: ضخامت کمتر از 1 میلیمتر

کفپوش چند لایه:

نوع ۴ در این دسته‌بندی کفپوش چند لایه با ضخامت بالای ۲ میلی‌متر است. این نوع کفپوش رزینی کاربری متوسط مورد استفاده قرار می‌گیرد. در کفپوش‌های چند لایه تمامی لایه‌هایی که پیش‌تر بیان شد استفاده می‌شود. به عبارت دیگر در این نوع کفپوش، لایه پرایمر، لایه‌های میانی، روکش و حتی در موارد خاص تاپ کوت نیز اجرا می‌شود. از این نوع کفپوش ریزینی معمولا در داروسازی‌ها، بیمارستان‌ها، کارخانجات صنعتی و غیره استفاده می‌شود.

کفپوش خودتراز:

نوع ۵ کفپوش رزینی، کفپوش خودتراز نام دارد. این نوع کفپوش از لحاظ کاربری، ضخامت و حتی ظاهر مانند کفپوش نوع 4 می‌باشد. تفاوت کفپوش نوع ۵ با نوع ۴ این است که لایه میانی حذف می‌شود و روکش با ضخامت بالا اجرا می‌شود.

کفپوش رزینی ملاتی:

نوع ۶، کفپوش رزینی ملاتی نام دارد. به دلیل وجود فیلر‌های معدنی به مقدار زیاد، ماده مورد نظر حالت ملات به خود می‌گیرد به همین علت به آن کفپوش رزینی ملاتی گفته می‌شود. ضخامت این نوع کفپوش بالای ۴ میلی‌متر است و اجرای آن به صورت ماله کشی می‌باشد. به دلیل بالا بودن استحکام از آن‌ها در کاربری‌های سنگین همچون انبار‌های داروسازی استفاده می‌شود. همچنین به علت سخت بودن اجرای این کفپوش‌ها معمولاً از کفپوش‌های خودتراز با کارایی سنگین استفاده می‌کنند.

کفپوش‌ خودتراز با کارایی سنگین:

نوع ۷، کفپوش‌ خودتراز با کارایی سنگین است. در این نوع کفپوش نیز از فیلر‌های معدنی استفاده می‌کنند در نتیجه استحکام بالایی دارند ولی تفاوت آن با نوع ۶ در این است که از فیلر‌‌‌های معدنی به اندازه‌ای استفاده می‌کنند که ماده حالت ملاتی به خود نگیرد. در نتیجه اجرای آن نسبت به کفپوش رزینی نوع ۶ آسان تر است.

کفپوش‌ رزینی ملاتی با کارایی خیلی سنگین:

در این نوع از کفپوش‌های رزینی ضخامت بیش از ۶ میلی‌متر است و همانگونه که از نام آن پیداست برای کاربری‌های خیلی سنگین مورد استفاده قرار می‌گیرد. سطحی که در نهایت از این کفپوش به‌دست می‌آید، سطح متخلخلی است که بعد از اجرا روی آن از تاپ کوت شفاف استفاده می‌کنند تا خلل و فرج به صورت کامل پر شود.

۲. مقاومت شیمیایی:

مورد بعدی در انتخاب نوع کفپوش رزینی، مقاومت شیمیایی کفپوش است. مواد شیمیایی ممکن است باعث خوردگی کفپوش شوند. پس در گام اول لازم است نوع ماده شیمیایی و درصد خلوص آن مشخص شود. بعد از مشخص شدن این اطلاعات لازم است آن‌ها را در اختیار تولید کنندگان کفپوش قرار دهید تا بهترین نوع از کفپوش رزینی مورد نظر را در اختیار شما قرار دهند.

۳. ضربه و لرزه:

در کاربری‌هایی همچون باشگاه‌ها، کارخانجاتی که امکان ضربه به کفپوش وجود دارد و موارد دیگر اگر از کفپوش اپوکسی استفاده شود در صورت وجود لرزه یا ضربه احتمال به وجود آمدن ترک در سطح آن زیاد است. در نتیجه می‌بایست از کفپوش‌های منعطف همچون پلی‌یورتان استفاده شود. این کفپوش‌ها نرم هستند و اگر ضربه به سطح آن وارد شود به خوبی می‌تواند آن را دفع کند و از به وجود آمدن ترک، پریدگی و حتی فرورفتگی جلوگیری کند.

۴. تابش آفتاب (نور UV):

تابش آفتاب و برخورد اشعه UV به کفپوش های معمولی باعث رنگ رفتگی و زرد شدن کفپوش می‌شود. در همچین مواردی که تابش مستقیم آفتاب وجود دارد یا از لامپ‌های UV استفاده شده است، می‌بایست از کفپوش پلی‌یورتان آلیفاتیک استفاده شود.

شرایط زیرآیند مناسب جهت نصب کفپوش رزینی

آگاهی کامل از جنس و شرایط زیرآیند از مراحل مهم در اجرا و نصب کفپوش رزینی است. از انواع زیرآیند که اجرای کفپوش روی آن‌ها امکان‌پذیر است بتن ماله پروانه، بتن سازه، بتن سخت، موزائیک صاف و ساب خورده، سرامیک بدون لعاب و انواع سنگ گرانیت، مرمر و … می‌باشد.

به جز مواردی که بیان شد اجرای این کفپوش‌ها روی کفپوش‌های اپوکسی و پلی‌یوتان که از قبل اجرا شده است وجود دارد.